Dr Borko Veković, specijalista pedijatrije – neonatolog1
1. Institiut za Neonatologiju, Beograd, Srbija
Uprkos ogromnom napretku koji je ostvaren na planu rasvetljavanja patofiziologije respiratornog distresa i uloge surfaktanta u njegovom nastanku, to je i dalje dominantan uzrok hospitalizacije i prijema na odeljenja neonatalne intenzivne nege naročito prematurne novorođenčadi. Primena surfaktanta, kao I kortikosteroidna antenatalna maturacija pluća značajno su uticali na smanjenje mortaliteta i na poboljšanje ishoda, ali kako sve bolesnija i nezrelija novorođenčad preživljavaju, tako se povećava I broj komplikacija kod preživelih sa respiratornim distres sindromom (RDS). Osnovni cilj tretmana RDS-a je uspostavljanje funkcionalnog rezidualnog kapaciteta što može biti ostvareno primenom neinvazivnih metoda respiratorne potpore koji su u stanju da generišu kontinuirani pozitivni pritisak u disajnim putevima (CPAP), čime omogućavaju formiranje funkcionalnog rezidualnog kapaciteta, izbegavanje intubacije i inavzivne mehaničke ventilacije.
